ROJEK
Eva sedan sal in em li vir in. Anatolî, Balqan, Mezopotamya, Biladê Şam (Sûriye), Îraq, Misr, Afrîqa… Artêşên me, hespên me, bi topên me… mîna ku Yahya Kemal dibêje: “ Li Moxaçê em mîna zarokan şad bûn”… Ew dîroka bi şan û şeref wusa derbas bû û çû, biratiya me ya zexm ma cih de. Ereb, Tirkmen, Kurd em hemî yek in. Roj hat, demên dijwar li me qewimîn. Me pişt da hev. Stenbol li derde Şamê hisya. Yê Îraqê jî.
Çiqas pire, kerwansera, birc û kelat, mizgeft û medrese hene, hemû bi zimanên xwe behsa me dikin. Nebêje, ketine bêdengiyê; hê jî stranên me dibêjin. Aliman şev û roj berhev kirin berhemên xwe. Mistensîx bi hibr û kaxiz mijûl bûn. Şair û helbestvan şi’rên xwe ên herî xweş bona rûmeta miletên Misilman ji Mîr û hakiman re xwendin.
Îro zarokên vê herêmê dîsa di tengasiyê de nin, ketine zorê. Hinek mihacir, hinek jî Ensar in. Di nav xwînê de maye erdnigariya me ya delala dilê me. Îro Sûriye, welatê, alimên mezin, warê şairan, aramgaha Selaheddîn Siltanê xoşewîstê rojhilatê perçe perçe, di bin zilmê de ye. Lê bayek tê ji rojên birqonek ên pêşerojê. Li Tirkiyeyê. Tirkiye di demen dijwar de li rex birayên xwe sekinî. Milyonan penaber li çar aliyên Tirkiyeyê sitirîn. Me bona pêşe rojan hemû îmkanên xwe seferber kirin. Zarokên vî diyarî, çi Ereb, çi Tirk, çi Kurd, em wusa bawer dikin ku kes hebin dest bavêjin wan, yê gelek tiştên baş û serkeftî pêk bînin. Hinek akademisyen, hinek nivîskar, hinek werzîşkar, hinek mamoste û hinek karsaz û karmend… Em hemî bi saya biratiya xwe ye sedsalan serkeftinên pîroz bi dest xwe dixin. Bi vî şiklî belgeyên biratiyê dispêrin dîrokê. Her çi dikin, çawa dikin, hemî ji bo şaristaniya me ye. Di vê tekoşînê de keda her yek ji me, hevpariya her yek ji me heye.
Em wek BSF Yapım di vê bernamê de dixwazin beşdarî vê keda pîroz bin, kevirek daynin ser kevir. Karên ku welatê me bona biratiyê dike nîşanî gelê xwe bikin.
BİRGÜN
Asırlardır bu topraklardayız. Anadolu, Balkanlar, Mezopotamya, Bilad-ı Şam (Suriye), Irak, Mısır, İfrikiyye (Kuzey Afrika)… Ordularımız, atlarımız, toplarımızla Yahya Kemal’in dediği gibi Mohaç’larda çocuklar gibi şendik. O şanlı tarih böyle geçti ve kardeşliğimiz perçinlendi. Arap, Türkmen, Kürt hep biriz. Gün geldi zor zamanlarımız oldu, dayandık birbirimize. Şam’ın derdi İstanbul’da da hissedildi, Irak’ın da.
Nice köprüler, kervansaraylar, kaleler, camiler, medreseler hep bizi anlatır kendi dillerince. Sustuklarını sanma, hala türkülerimizi çağırırlar. Alimler geceyi gündüze katıp telif ederlerdi büyük eserlerini. Müstensihler mürekkeple kağıtla haşır neşir idi. Şairler en güzel şiirlerini, kasidelerini üç kıtanın hakimlerine, Müslüman milletlerin izzetine okurlardı.
Bu gün, bu toprakların çocukları darda. Kimi muhacir kimi ensar oldu. Kan revan içinde gönül coğrafyamız. İşte bu gün Suriye, büyük alimlerin, şairlerin, şarkın sevgili sultanı Selahaddin’in yurdu Suriye, parça parça zulüm altında. Ama o ikbal günlerinden bir esinti var. O da Türkiye… Kardeşlerinin zor zamanlarında yanlarında oldu. Milyonlarca muhacir Türkiye’nin değişik illerinde barınıyor. İkbal günleri dedik ya, imkanlar seferber edildi. O güvendiğimiz diyarların çocukları, Arap, Türkmen, Kürt desteklenirse neler yapabileceklerini hep beraber görüyoruz. Kimi Akademisyen, kimi yazar, kimi sporcu, kimi öğretmen, kimi iş adamı, girişimci. Hep beraber asırlardır süren kardeşliğimizin devamını başarılarımızla kutluyoruz.
Onları yani aslında bizi belgeliyoruz. Neler yapıyoruz, nasıl yapıyoruz bu medeniyetin inşasının harcı için. Her birimizin bir emeği var, bir katkısı var. TRT Kürdi’de yayınlanacak bu programımızda (ROJEK) biz de, bu küçümsenemeyecek katkıların görünür olması ve tanıtılması için elimizden geleni yapıyoruz BSF yapım olarak. Günümüzü aydınlatan geçmişin ışıkları bu vesileyle tüm coğrafyamıza bizi yansıtmış olacağız.
Wexta Wesanê: Çarşem 18:25
